Hulp bij 'zo thuis mogelijk' opgroeien

Hoe zorg je ervoor dat kinderen thuis kunnen blijven wonen en voorkom je een uithuisplaatsing? Lukt dat niet, hoe organiseer je dan een huiselijke plek dicht bij het gezin waar het kind kan wonen? En hoe werk je vervolgens aan de terugkeer van het kind naar het eigen gezin? Die drie vragen staan centraal in de nieuwe handreiking 'Mijn Thuis. Een handreiking over de visie van zo thuis mogelijk opgroeien'.

Uithuisplaatsingen kunnen schadelijk zijn voor kinderen. Daarom werkt Nederland al jaren aan het terugdringen daarvan. Het aantal uithuisplaatsingen daalt echter maar langzaam. De handreiking Mijn thuis is bedoeld om dat te veranderen.

Samen met het gezin

'Zo thuis mogelijk' betekent dat iedereen die betrokken is bij een gezin met ernstige problemen er alles aan doet om een uithuisplaatsing te voorkomen. Samen met het gezin en de mensen om het gezin heen. Lukt dat niet, dan betekent 'zo thuis mogelijk' dat het kind gaat wonen bij familie, in een pleeggezin, gezinshuis of kleinschalige woonvoorziening dicht in de buurt. Daar kunnen kinderen hun dagelijks leven zoveel mogelijk voortzetten, met hun eigen school en sport, vrienden en familie. Ten slotte betekent 'zo thuis mogelijk' dat de betrokken professionals, samen met het gezin en zijn netwerk, voortdurend kijken wat er nodig is om het kind te laten terugkeren naar huis.

Goede praktijkvoorbeelden

Er is al veel kennis over wat werkt om kinderen en gezinnen 'zo thuis mogelijk' hulp te bieden en er zijn ook goede praktijkvoorbeelden. 'Mijn thuis' is gebaseerd op de meest actuele kennis hierover uit de wetenschap, uit de praktijk en van ouders en kinderen. De handreiking beschrijft de drie pijlers van de visie op 'zo thuis mogelijk' opgroeien. Stap voor stap schetst de handreiking wat er nodig is om dat doel te realiseren. Ook geeft de handreiking een historisch overzicht van de ontwikkelingen rond uithuisplaatsing in Nederland en informatie over de schadelijke gevolgen van uithuisplaatsing.

De handreiking is vooral gericht op professionals uit de jeugdhulp, de ggz, het onderwijs en de gezondheidszorg en biedt concrete handvatten. Maar ook beleidsmakers en bestuurders van organisaties, gemeenten en jeugdhulpregio's hebben een taak bij 'zo thuis mogelijk' opgroeien. De handreiking helpt hen om de hulp aan gezinnen vorm te geven vanuit een gezamenlijke visie.

Beschikbare kennis toepassen

NJi-medewerker en bijzonder hoogleraar Intensieve Pedagogische Ondersteuning van Gezinnen Eva Mulder werkte mee aan de handreiking. 'Als we allemaal in lijn met deze visie gaan werken en de beschikbare kennis toepassen, hebben we in Nederland uiteindelijk minder kinderen in jeugdhulp met verblijf en meer kinderen thuis.'

Meer informatie

Publicatie Mijn ThuisInterview met Eva MulderOverzicht van aspecten van 'zo thuis mogelijk' opgroeien