Gemeenten zijn verantwoordelijk voor de gezondheid, de veiligheid en het welzijn van kinderen en jongeren. Zij moeten zorgen voor goede preventie, ondersteuning en hulp. Dat is geregeld in de Wet publieke gezondheid (Wpg), de Jeugdwet, het VN-Kinderrechtenverdrag en de Wet maatschappelijke ondersteuning (Wmo).
Wet publieke gezondheid
In de Wet publieke gezondheid (Wpg) staat dat elke gemeente verantwoordelijk is voor de publieke gezondheidszorg, waaronder de jeugdgezondheidszorg. Zo moet de wet de gezondheid en lichamelijke en geestelijke ontwikkeling bevorderen en beschermen bij kinderen en jongeren tot 19 jaar.
Lees meer over de Wet publieke gezondheid
Jeugdwet
De Jeugdwet verplicht gemeenten te zorgen voor een goed aanbod aan hulp, en een goede toegang tot die hulp:
- De gemeente zorgt dat kinderen gezond en veilig kunnen opgroeien, dat ze zelfstandig kunnen worden, zelfredzaam zijn en kunnen deelnemen aan de maatschappij.
- De gemeente zorgt voor goed en voldoende aanbod aan ondersteuning en hulp. Die moet goed toegankelijk en beschikbaar zijn.
- De gemeente zorgt voor een goede toeleiding tot gespecialiseerde hulp als een kind of gezin die nodig heeft.
- De hulp moet van goede kwaliteit zijn. En veilig, doeltreffend, doelmatig en cliëntgericht. Bovendien moet de hulp goed zijn afgestemd op de behoefte van het kind, de ouder of het gezin.
Lees meer over de Jeugdwet
Kinderrechtenverdrag
De rechten die een kind heeft, zijn vastgelegd in het Internationale Verdrag inzake de Rechten van het Kind van de Verenigde Naties. Nederland heeft dit verdrag ondertekend. De 54 artikelen in het verdrag gaan over onderwerpen waar alle kinderen mee te maken hebben, zoals school, gezondheid, wonen, geloof, ouders en het recht op bescherming voor bijvoorbeeld mishandelde kinderen en vluchtelingenkinderen. Kijk voor meer informatie op Kinderrechten.nl.
Wet maatschappelijke ondersteuning
Vanuit de Wet maatschappelijke ondersteuning 2015 (Wmo 2015) zijn gemeenten verantwoordelijk voor de participatie en zelfredzaamheid van burgers. De Wmo 2015 ziet huiselijk geweld als een belemmering voor participatie. Daarmee maakt deze wet gemeenten verantwoordelijk voor de aanpak van huiselijk geweld en kindermishandeling. De meldpunten voor huiselijk geweld en kindermishandeling zijn samengevoegd tot Veilig Thuis. In de Jeugdwet staat de samenhang tussen Veilig Thuis en de jeugdketen beschreven.
Bij de bestrijding van huiselijk geweld en kindermishandeling werken gemeenten nauw samen met andere sectoren. Bijvoorbeeld de geestelijke gezondheidszorg (ggz), reclassering, jeugdzorg, politie en het Openbaar Ministerie (OM).
Meer informatie
Wet maatschappelijke ondersteuning (Wmo)Wet- en regelgeving bij kindermishandeling
