Hoe geef ik goede zorg bij een hoge werkdruk?

Soms is er een wachtlijst voor hulp en ondersteuning van het wijkteam. Of help je zoveel mensen tegelijk dat je je onder druk voelt staan. Hier lees je hoe je als wijkteamprofessional kinderen, jongeren of ouders goed en tijdig kunt ondersteunen ondanks de hoge werkdruk.

Hoe kan ik goede hulp bieden als ik het druk heb?

Vraag jezelf regelmatig af welke hulp echt nodig is en wat realistische doelen zijn. Kijk naar de eigen kracht van het gezin en vertrouw hierop. Trek niet alles naar je toe. Het kan helpen de verwachtingen van het gezin te bespreken, ook die over jou als hulpverlener. Wees dan duidelijk over wat wel en niet haalbaar is.

Ook kun je samen met je team duidelijke afspraken maken over het beoordelen van de vraag en de urgentie daarvan. Sommige ouders en kinderen hebben bijvoorbeeld alleen een korte intake of verwijzing nodig. Besteed dan geen tijd aan het voeren van keukentafelgesprekken.

Zorg daarnaast goed voor jezelf. Dit doe je bijvoorbeeld door je eigen caseload te bewaken en verwerkingstijd in je agenda te plannen. Reflecteer regelmatig op hoe het met je gaat en wat het werk met je doet. Bespreek het met je leidinggevende als het te veel dreigt te worden. Kijk voor meer tips op de pagina Goed voor jezelf zorgen.

Hoe ga ik om met gezinnen op de wachtlijst?

Er is helaas geen kant-en-klare oplossing voor een wachtlijst. Maar je hoeft het niet in je eentje op te lossen. Bespreek het in je team en bepaal samen een passende aanpak. Hoe gaan jullie voor nu én in de toekomst om met wachtlijsten voor het wijkteam? Hoe kunnen jullie ervoor zorgen dat jullie de wachtlijst wegwerken?

Het helpt als jullie als team de ruimte en tijd krijgen om samen uit te zoeken wat werkt. Bespreek met je leidinggevende of je bijvoorbeeld taken onderling kunt verdelen. Of dat je gesprekken met gezinnen online mag voeren. Kijk bij het bedenken van een strategie naar de sterke punten van je teamleden.

Wat helpt bij het aanpakken van wachtlijsten?

Spreek bijvoorbeeld af dat elk gezin dat hulp bij jullie zoekt binnen twee weken gebeld wordt, ook al is het geen intakegesprek. Zo voelt de inwoner zich meer gezien. Of doe, misschien tijdelijk, de keukentafelgesprekken met gezinnen alleen, in plaats van in duo's. Benut verder de digitale mogelijkheden.

Kijk ook kritisch of er een uitgebreide intake nodig is. Soms hebben gezinnen al voordat ze bij het wijkteam komen gesprekken gevoerd met andere professionals over de hulp die ze nodig hebben. Maak daar gebruik van.

Wees ook transparant naar de inwoner over de wachtlijsten. Vraag bijvoorbeeld: 'Wat kan jou op dit moment al helpen?' Misschien kun je een behandeling ook deels online doen, met bijvoorbeeld een vragenlijst, filmpje, of e-learning module. Zo blijf je in contact met het gezin.

Uit de praktijk: Het teamgesprek over wachtlijsten

Een 'kletspot', zo begon het. Iedereen van het wijkteam kon in deze pot hun vragen doen. Tijdens het teamoverleg werd deze kletspot erbij gepakt. 'Wie wil er op zoek naar een nieuwe baan?', stond er op een van de kaartjes. Wat bleek? Een groot deel van het team gaf bevestigend antwoord. Er ontstond een gesprek over de redenen van teamleden om hier 'ja' op te antwoorden. De lange wachtlijst bleek de grootste energievreter.

Hier is het gesprek niet gestopt. 'Wat kunnen we hierin doen?' Het antwoord was dat we geen nieuwe zaken meer oppakten en eerst met elkaar als team gingen heroriënteren.

Het resultaat? Er is nu geen wachtlijst meer. Nieuwe zaken worden anders opgepakt, er is een betere taakverdeling en er is meer aandacht voor de eigen interesses en energiegevers van teamleden. Wat geholpen heeft? Openheid en transparantie over waar ieders kracht ligt en begrip krijgen voor elkaar.

Tips:

  • Zorg dat je voor jezelf weet waar jouw grens ligt. Wat kun je aan?
  • Zorg dat je weet wat jouw energiegevers, interesses en energienemers zijn.
  • Bespreek dit regelmatig met elkaar in het team.

Hoe sluit ik op tijd de begeleiding af?

Het is soms moeilijk te bepalen wanneer je een casus kunt afsluiten. Toch is dit nodig voor de doorstroom van de zorg. En dus het voorkomen van wachtlijsten. Bespreek met elkaar wat je nodig hebt om een gezin  te kunnen loslaten. Doe dit aan de hand van casuïstiek: Wat was goed genoeg? Wanneer kan het gezin het weer zelf? Wat maakt het moeilijk om het gezin los te laten?

Je hoeft gezinnen niet helemaal los te laten. Geef inwoners de optie om zich laagdrempelig opnieuw aan te melden, of maak eens in de zoveel tijd weer een afspraak met hen. Door zo'n voorwaardelijke afsluiting kun je een ander gezin helpen zonder het gevoel te hebben dat je het vorige gezin aan zijn lot hebt overgelaten.

Hoe kan ik helpen als er een wachtlijst is voor specialistische hulp?

Zoek bij het verwijzen naar zorgaanbieders met kortere wachtlijsten. Sommige aanbieders hebben een overbruggingstraject voor mensen die wachten op zorg. Bij echte onveiligheid in het gezin kun je spoedhulp aanvragen.

Kijk samen met ouders ook naar informele hulp, zoals een ervaringsdeskundige of mentor. Betrek ook het eigen netwerk en zorgaanbod in de wijk, bijvoorbeeld lokaal jongerenwerk of maatschappelijk werk. Zoek iets waar ze tijdelijk hun hart kunnen luchten in afwachting van professionele hulp.

Het helpt om als wijkteam contact te leggen met andere partners in de wijk. Zo kun je samen oplossingen bedenken voor het overbruggen van wachtlijsten. Daarnaast is het belangrijk om terug te koppelen aan gemeente dat de zorg vastloopt. Benoem wat er gebeurt als deze opstoppingen niet op tijd verholpen worden.

Hoeveel cliënten kan een wijkteam aan? (pagina 4)

Efat Armaghan

Armaghan Efat

medewerker inhoud