ZIKOS-afdelingen sluiten definitief

De zorg op ZIKOS-afdelingen (Zeer Intensieve Kortdurende Observatie en Stabilisatie) voor kinderen met complexe psychiatrische problemen schiet ernstig tekort. Daarom worden deze afdelingen definitief gesloten. Tot die conclusie komen professionals, aanbieders, gemeenten en het Rijk. Dat meldt de VNG.

De zwaarste vorm van gesloten jeugdzorg stopt definitief in de huidige vorm. Dat hebben professionals, aanbieders, gemeenten en het Rijk besloten. De Vereniging van Nederlandse Gemeenten (VNG) maakt op korte termijn afspraken met aanbieders van gesloten jeugdhulp om de lopende overeenkomst te ontbinden.

Opnamestop

Uit eerder onderzoek en het recente rapport 'Eenzaam opgesloten' van ervaringsdeskundige Jason Bhugwandass bleek al dat de situatie op ZIKOS-afdelingen onveilig is voor de kwetsbare kinderen die er verblijven. Het daaropvolgende rapport van de inspectie bevestigde dat beeld. De VNG stelde eerder al een opnamestop in, waardoor er geen nieuwe kinderen meer geplaatst werden op deze afdelingen. Er verblijven momenteel nog acht jongeren op twee ZIKOS-afdelingen. De Inspectie Gezondheidszorg en Jeugd (IGJ) heeft deze afdelingen nu onder verscherpt toezicht geplaatst.

Stoppen met doorplaatsingen

Het NJi is opgelucht met de definitieve sluiting van de ZIKOS-afdelingen. Keer op keer blijkt dat de hulp op die afdelingen en de route ernaartoe, met vaak meerdere doorplaatsingen, schadelijk is voor de ontwikkeling van kinderen. Het is daarom cruciaal om te stoppen met het doorplaatsen van kinderen. Dit kan door veel eerder met gezinnen te onderzoeken wat nodig is voor een duurzaam perspectief en daar samen vasthoudend aan te werken. Dat vraagt vakbekwame professionals die inhoudelijk en mentaal ondersteund worden bij hun uitdagende werk.

Geen ondoordachte snelle alternatieven

Nu gezocht wordt naar alternatieve vormen van hulp, is het volgens het NJi belangrijk om niet te snel over te gaan tot snelle, nog onvoldoende doordachte, onomkeerbare alternatieven. Dat is niet alleen een verantwoordelijkheid van zorgaanbieders, maar een brede maatschappelijke opgave. Opvoeden, onderwijs, vrije tijd en zorg kunnen niet los van elkaar worden gezien. Praktijk en beleid kunnen gebruik maken van de beschikbare kennis en de ervaringen van kinderen en ouders. Dit begint bij goed luisteren, zodat de hulp aansluit bij de leefwereld van kinderen en gezinnen.

Meer informatie

Bericht VNGBericht Binnenlands BestuurBericht IGJRapport Eenzaam gesloten