'Ondersteun ons, koppel terug en maak contact'

Hoe ziet jullie samenwerking met gemeenten eruit?

Mirte en Ramatu: 'Beleidsmedewerkers van gemeenten kunnen ons vragen toesturen. Enkele weken later gaan we hierover met ze in gesprek. Meestal doen we dit met een interactieve brainstorm. De uitkomsten verwerken we in een infographic. Die delen we met alle medewerkers bij de gemeente die hier belang bij hebben. We hebben het over van alles: van wachttijden in de jeugdzorg tot gescheiden ouders. Op dit moment praten we met de gemeenten over het thema bestaanszekerheid.'

Alynda: 'Bij mij is het anders omdat ik geen onderdeel uitmaak van een jongerenraad of panel. Ik heb zelf contact met mensen bij de gemeente. Dit ontstond nadat ik een berichtje via Facebook stuurde naar een plaatselijke politieke partij. Tegenwoordig heb ik met de gemeente ook contact met het jongerenwerk, omdat zij weten wat jongeren nodig hebben. Op dit moment besteden we aandacht aan de psychische gezondheid van jongeren en het bespreekbaar maken daarvan.'

Gabriel: 'Als jongerenteam weten we hoe het is om dak- en thuisloos te zijn en jeugdhulp te krijgen. Hierdoor weten we wat die jongeren nodig hebben. De ene week praten we hierover met de wethouder, dan weer iemand van de afdeling Jeugd of iemand over huisvesting voor jongeren. Maar we doen ook onderzoek. Zo hebben we onlangs jongeren op het stadhuis gevraagd een vragenlijst in te vullen over een geschikte locatie van het jongerenloket. En we hebben met de regio Rotterdam Rijnmond meegedacht over de regiovisie die wordt gemaakt over jeugdhulp. Daar moet in staan waar het geld naartoe moet.'

Wat vraagt een goede samenwerking?

Gabriel: 'Persoonlijk contact tussen de gemeente en jongeren. Als je elkaar niet ziet dan heb je weinig met elkaar. In mijn begintijd stond het college van Burgemeester en Wethouders te ver van ons af. De meeste adviezen belandden toen in een la. Ik weet zeker dat er toen jongeren zijn afgehaakt. Zo zonde. Dat is nu anders. Ze zijn geïnteresseerd en we krijgen de ruimte zélf onderwerpen aan te kaarten. En onze ondersteuner is van grote meerwaarde!'

Mirte en Ramatu: 'We eisen altijd een terugkoppeling. Soms moeten we daar nog achteraan. Tegelijkertijd merken we ook dat beleidsmakers steeds meer het belang van onze samenwerking ervaren. Bij het schrijven van een aanpak over armoede willen ze ons nu eerder in het proces betrekken. Dat dit gebeurt, komt doordat onze naamsbekendheid groeit: we presenteren ons op allerlei plekken, vertellen wat we doen en veel mensen hebben met ons gesproken.

Kortom: we laten van ons horen. Daar helpt onze ondersteuner ons heel goed bij. En met succes: Hart van Brabant heeft zelfs voor de komende vijf jaar financiering vrijgemaakt voor jongerenparticipatie.'

Hebben jullie een voorbeeld van een behaald succes?

Alynda: 'De opening van de tentoonstelling Open Mind in Krimpen aan den IJssel. Daar waren de sprekers heel open over hun eigen psychische gezondheid. Daar was echt iets gebeurd.'

Ramatu: 'Onze persoonlijke groei in de raad. In het begin zijn jongeren vaak onzeker maar later worden ze steeds kritischer. Daar zijn beleidsmedewerkers van onder de indruk. Quotes van jongeren zien we steeds vaker in de stukken terug.'

Gabriel: 'We hebben met de gemeente Rotterdam een boekje gemaakt dat alle jongeren in Rotterdam krijgen als ze achttien worden. En ik wilde zelf eens iets actiefs doen in plaats van alleen advies geven. We hebben toen als jongerenteam winterpakketten samengesteld en gebracht naar dak- en thuisloze jongeren. Voor dit plan hebben we input opgehaald bij jongeren en uit eigen ervaring geput: wat zijn voorwerpen waar we toen veel aan hadden? We schreven een plan en zorgden voor subsidie. Onze ondersteuner hoefde ons alleen maar rond te rijden.

En een voorbeeld van een briljante mislukking?

Ramatu: 'Haha, misschien vooral voor de ontwikkelaars een mislukking. Ze hadden een app gemaakt om mentale gezondheid bespreekbaar te maken. Ze vroegen ons om advies maar we vonden het niet goed. Pijnlijk voor hun maar we waren wel eerlijk. Het was een mislukking maar tegelijkertijd ook een succes.'

Alynda: 'Ik moet ineens denken aan campagnes zoals Doe wat met je life, doe weg die knife.'

Gabriel: 'Ja! Of die van Dranquilo. Dat zijn voorbeelden van hoe volwassenen met straattaal proberen mee te gaan. Betrek jongeren nou bij zo'n campagne zodat het niet te hip wordt!'