Hoe laat ik mijn kind meepraten over beslissingen over hulp?

Rechten van het kind

Kinderen en jongeren hebben op verschillende leeftijden ook verschillende rechten bij het beslissen over hulp en het geven van toestemming. Die verschillen passen bij de invloed die de hulpverlening heeft op hun leven. Bijvoorbeeld omdat de hulp onder schooltijd plaatsvindt. Of omdat het kind of de jongere nieuwe dingen over zichzelf leert en hierdoor verandert.

Kinderen laten meedenken over hulp

Kinderen kunnen vaak al vanaf 6 jaar over de hulpverlening meedenken en meepraten. Hoe ouder ze zijn, hoe meer inbreng ze vaak kunnen hebben. Daarom is het belangrijk om kinderen deze mogelijkheid te bieden.

Voor sommige kinderen en jongeren is het beter als ze niet betrokken zijn bij beslissingen over de hulp. Bijvoorbeeld als je kind niet goed begrijpt waar de hulpverlening over gaat. Of als het zich te veel zorgen gaat maken. Vind je het moeilijk om te bepalen wat bij jouw kind past? Bespreek dit dan met de hulpverlener.

Praten met je kind over hulp

Probeer op een begrijpelijke manier met je kind over de hulpverlening te praten. Je kind weet dan wat er gebeurt, ook als het niet kan of wil meebeslissen. Vul daarom vooraf niet teveel voor je kind in en blijf in gesprek over de hulpverlening.

Het helpt als je de tijd neemt voor het gesprek, geen moeilijke woorden gebruikt en de toon van het gesprek licht houdt. Meer tips over praten met je kind vind je bij Tips voor een goed gesprek met je kind over gevoelige onderwerpen

Voor een gesprek over hulpverlening is het belangrijk dat je je kind helpt om zich voor te stellen wat er gaat gebeuren en hoe het daarmee kan omgaan. Gebruik daarvoor deze tips:

• Benoem de reden voor de hulpverlening, dus waar je kind last van heeft.
• Leg uit hoe de hulp je kind daarmee kan helpen.
• Leg goed uit welke hulpmogelijkheden er zijn. Of vertel dat de hulpverlener dit zelf ook kan uitleggen.
• Maak het duidelijk: welke hulp is het, waar en wanneer krijgt je kind de hulp, wie gaat de hulp geven en hoeveel tijd kost het.
• Vraag je kind wat er allemaal goed gaat en wat er nog beter zou kunnen gaan.
• Bespreek de vragen die je kind heeft, zoals:
  • Is de hulp ook onder schooltijd?
  • Wat moet ik erover vertellen aan mijn vrienden of vriendinnen?
  • Moet ik ermee doorgaan als ik het niet leuk vind?
  • Wat als het niet goed werkt?
  • Is het raar dat ik hulp krijg?

Je kunt ook de hulpverlener vragen om tips voor dit gesprek. 

Praten met je kind over beslissingen

Het is belangrijk dat je kind voelt dat het mag meebeslissen. En dat het een eigen mening mag laten horen. Dat geldt voor alle leeftijden. Je doet dat door goed te luisteren naar je kind en het serieus te nemen. Ook als je kind het niet eens is met jouw beslissing om hulp te zoeken, blijft het belangrijk dat je kind zich gezien en gehoord voelt en zich vrij voelt om erover te praten.

Vertel eerlijk waarom je als ouder een bepaalde beslissing over de hulpverlening wilt nemen. En dat je het beste voor je kind wilt en er samen uit wilt komen.

Als je kind 12 jaar of ouder is, dan moet het zelf ook toestemming geven voor hulpverlening. Als het 16 jaar of ouder is, mag het zelfstandig beslissen over de hulp. Ook dan is het belangrijk om met elkaar te blijven praten over de hulpverlening en als ouder je kind te blijven ondersteunen. Daardoor blijf je bij elkaar betrokken.

Je rol als ouder bij de hulp

Als ouder praat je vaak namens je kind met de hulpverlener. Daarom is het belangrijk tegen een hulpverlener te zeggen wat je vindt. Meer informatie vind je op de pagina Ik ben het niet eens met de hulp voor mijn kind.