René Visser stond aan de wieg van de KenHem Community, een lokaal samenwerkingsverband in de wijk Kernhem in Ede.
Bouw een persoonlijke relatie op met een jongere. En hij vertrouwt jou ook als hij in de problemen komt.
Toen Visser acht jaar geleden zijn woning betrok, vond hij de nieuwbouwwijk Kernhem een kale boel. Er was geen winkelcentrum, geen kerk en er speelden nauwelijks kinderen op straat. Regelmatig sprak hij buurtbewoners. Aan de buitenkant leek het altijd goed met hen te gaan. 'Maar dan bleek ineens een aantal maanden later dat ze in scheiding lagen.' Dat kan anders, dacht Visser.
Hij begon een Facebook-pagina en hield een presentatie in de wijk. Inmiddels is de KenHem Community uitgegroeid tot een bloeiende gemeenschap met ongeveer 20 verschillende activiteiten en 350 actieve deelnemers. Evenementen lopen uiteen van voetbal en schilderen tot buurtmaaltijden bij Eritrese gezinnen thuis.
Zijn ervaring als voormalig projectleider bij de NS kwam hem goed van pas bij de oprichting. Met een subsidie van de provincie Gelderland, de gemeente en investeringen van buurtbewoners en sponsors, kon hij het coördinerende kernteam verder professionaliseren. Het team bestaat uit vier mensen die één dag in de week betaald krijgen. Het sociale contact is belangrijk, maar er wordt daarnaast ook hard gewerkt.
Heeft u ook veel steun van de gemeente?
'De gemeente is erg betrokken bij de Community en komt regelmatig langs. We zitten met hen aan tafel en we werken goed samen. Maar soms speelt het oude denken de kop op en komen zij met een eigen plan waarvan zij willen dat de Community het gaat uitvoeren. Het is voor ons niet wie betaalt, bepaalt.'
Ook bij andere partners waarmee de Community samenwerkt, moet hij soms op zijn strepen staan. Zo kwam een van de partners met een plan om de behoefte in de wijk te peilen. 'Wij zíjn de leefomgeving en zitten in die rol aan tafel. Wij weten wat er speelt en kunnen ook meehelpen met zo'n onderzoek en bewoners aandragen voor interviews.'
De KenHem Community was voor Visser een persoonlijke missie. Als christen was hij gefrustreerd over de wijze waarop de kerk zich manifesteerde in de gemeenschap. 'Er heerst veel liefde, ambitie en creativiteit in de kerk om te delen. Maar kerken zijn erg naar binnen gekeerd. Terwijl wijken en individuen hier juist de vruchten van kunnen plukken.'
Heeft de buurt ook aangegeven dat zij een gemeenschap wilden?
'We hebben zelf een onderzoek uitgezet onder driehonderd bewoners en daaruit bleek dat de meerderheid er geen behoefte aan had. Maar als je verder doorvraagt en ziet wat zich onder de oppervlakte afspeelt, blijkt dat de behoefte toch latent aanwezig is. De huidige maatschappij is erop gericht dat mensen hun eigen boontjes doppen. Iedereen trekt zich terug in een cocon. Terwijl mensen eigenlijk graag op elkaar willen kunnen leunen en het leuk vinden om ook andersdenkenden te spreken.'
Kernhem is een wijk met veel tweeverdieners. Niet direct een probleemwijk zou je denken. Maar volgens Visser is dat juist de valkuil.
'De ouders denken meestal dat het goed gaat met hun kinderen. De kinderen sporten en hebben hun PlayStation. Maar als je een jongere spreekt dan blijkt dat hij zijn ouders weinig spreekt, omdat die te druk zijn. Zondag zitten de ouders moe op de bank, terwijl de kinderen achter de PlayStation zitten. Stress en depressiviteit onder jongeren zijn veelgehoorde klachten.'
Bij de Community kunnen kinderen voetballen en deelnemen aan game-avonden. Daar vormen zij vriendschappen en bouwen begeleiders een band op met de jongeren. 'Een jongere deelt eerder zijn problemen met iemand die hij al kent. Een groepsleider (vrijwilliger die bijvoorbeeld het voetbalteam leidt, red.) kan tegen een jongere die een drop-out dreigt te worden makkelijker zeggen: 'Gast, dat is niet handig wat je nu doet'. Je biedt hem een vangnet.'
Visser vervolgt: 'Een hulpverlener wordt pas ingeschakeld als de problemen al te groot zijn. Vaak vertrouwt een jongere de hulpverlener niet en voelt hij een afstand. Zo iemand doet het naar zijn gevoel toch omdat het zijn werk is.'
Visser is wars van het hokjesdenken van professionals. 'Een jongere die hulp krijgt van jeugdhulp, wordt al snel bestempeld als probleemjongere. Maar het is niet goed om jongeren te bestempelen als krachtig of kwetsbaar. Iemand die krachtig overkomt, kan van de ene op de andere dag in de problemen komen. Zo'n jongere klopt voor hulp eerder aan bij iemand waarmee hij een band heeft. Op die manier kun je voorkomen dat problemen groter worden en een professional moet worden ingeschakeld. Ook jongeren waarmee het wel goed gaat, moet je niet vergeten.'
Inmiddels helpt het team ook andere wijken in Ede en omgeving met het ontwikkelen van een gemeenschap. Ook delen ze kennis en ervaring met de wijk Beijum in Groningen.
Wil je meer informatie? Neem dan contact op met René Visser.
Contactgegevens
Mail: info@kenhem.com
Telefoon: 06 33 839 176
Website: www.kenhem.com