De kwetsbaarste kinderen hebben het meeste last van de patstelling tussen gemeenten en aanbieders in de jeugdhulp. Dat zegt Hans du Prie, bestuurder van het samenwerkingsverband iHub, in NRC.
Gemeenten hebben na de transitie de zorg die ze al kenden opgedeeld in percelen, van licht tot zwaar, aldus Du Prie. 'Het neveneffect is dat wij aanbieders precies doen wat in die percelen staat, maar ook niets meer.' Juist met kinderen die niet goed in standaardoplossingen passen, wordt volgens Du Prie het meest geschoven. Uiteindelijk eindigen zij in gesloten instellingen, 'fijngemalen door het systeem'.
Verder moet de jeugdsector volgens Du Prie bij problemen in een gezin de sector niet het kind 'afpakken', maar de ouders helpen. 'Als je niet bij de ouders begint, hoef je eigenlijk niet eens te proberen het kind te helpen.'
Du Prie pleit ervoor groepen aanbieders collectief verantwoordelijk te maken voor een doel, bijvoorbeeld 90 procent van de kinderen helpen in hun eigen omgeving. Met één budget moeten ze dan zelf uitzoeken hoe ze het doel realiseren.
Ans van de Maat, directievoorzitter van het Nederlands Jeugdinstituut, beaamt dat kinderen zich nu aan het systeem moeten aanpassen in plaats van andersom. 'Dat gaat ten koste van de meest kwetsbare kinderen. Zij hebben maatwerk nodig. Nieuw aanbod gaat daar echt geen verandering in brengen. Samen met alle partijen moet je zoeken naar de beste, individuele aanpak. En daar horen altijd ook de ouders bij. Als we kinderen passende hulp willen geven, kunnen we niet om de ouders heen.'
Bron: NRC; Nederlands Jeugdinstituut