Meningsverschillen over klimaatverandering

Buiten de 'bubbel' kijken

Ouders krijgen soms de tip om zich niet te veel te bemoeien met de mening van hun kinderen. En kinderen en jongeren vooral elkaar te laten beïnvloeden. Dat laatste kan inderdaad nuttig zijn om een mening te vormen. Maar het kan ook de 'informatiebubbel' waar iemand in zit versterken. Dat betekent dat je alleen maar met dezelfde mensen praat die het toch al eens met je zijn. Juist de contacten en gesprekken tussen verschillende groepen, uit verschillende 'bubbels' zijn belangrijk. Dit kan ervoor zorgen dat mensen elkaar beter begrijpen en goede ideeën met elkaar delen.

Op internet, op tv en in de politiek zien we dat niet iedereen hetzelfde denkt over klimaatverandering. Ook binnen gezinnen kunnen de opvattingen verschillen. Maar hoe ga je hiermee om?

Praat erover met elkaar

Dit zal voor iedereen logisch klinken, maar is wel belangrijk: praat er met elkaar over. Misschien word je het dan met elkaar eens, maar dat is niet echt nodig. Verschil van mening mag er zijn. Het is dan wel belangrijk dat ieders mening gehoord wordt. Maar dat is gemakkelijker gezegd dan gedaan. Zeker wanneer meningen erg van elkaar verschillen. Hoe ga je daar handig mee om? Probeer afspraken te maken om dichter bij elkaar te komen, bijvoorbeeld:

• Spreek met elkaar drie dingen af die voor jullie allemaal oké zijn om duurzamer te leven. Bedenk dingen die makkelijk te doen en ook betaalbaar zijn.
• Maak afspraken over de vakanties: bijvoorbeeld het ene jaar in eigen land, en het andere jaar wat verder weg. Bespreek hoe je bij een vliegvakantie de CO2-uitstoot kunt compenseren. Dat doe je bijvoorbeeld door geld te doneren aan een natuurorganisatie die bomen plant.
• Bedenk samen een weekmenu dat voor iedereen werkt. Bijvoorbeeld de ene keer vlees en de andere keer vegetarisch. Of spreek af dat wanneer er vlees gegeten wordt, iemand ook kan kiezen voor een vleesvervanger.

Probeer er samen uit te komen

Maar wat doe je als het niet lukt om zulke afspraken te maken? Dan kan het gebeuren dat 'de meeste stemmen gelden'. Of dat een ouder de beslissing maakt. Als dat niet werkt, is er een patstelling: een situatie waarin er geen oplossing is. Het enige wat je dan kunt doen, is hopen dat de tijd gaat helpen om elkaar beter te begrijpen. Blijf met elkaar praten, ook al hebben jullie een andere mening. En blijf proberen er met elkaar uit te komen en een middenweg  te vinden.

Omgaan met meningsverschillen

Discussies over klimaatverandering kunnen behoorlijk heftig worden. Mensen roepen dan dingen als: 'Klimaatontkenner!' of 'Milieugekkie!'. Of ze keuren elkaars manier van leven af: 'Drie vliegvakanties per jaar, lekker aso!' of 'Vegetarisch eten, maar wel rondrijden in een benzineauto!'.

Ook binnen gezinnen kan het er bij discussies over klimaatverandering stevig aan toe gaan. De belangrijkste tip: wees je bewust van het voorbeeld dat je aan je kinderen geeft. Als volwassenen elkaar het leven zuur maken door allerlei dingen te roepen , zullen kinderen dat onderling ook sneller doen.

Je kunt een gesprek makkelijker maken door de volgende regels te volgen.

Een harde discussie kan nuttig zijn

Bij discussies over belangrijke onderwerpen zoals klimaatverandering hoort ruzie maken er soms een beetje bij. Dat gebeurt vaak omdat het mensen echt raakt. Maar als je het niet eens bent met elkaar, betekent dat niet dat je de ander niet aardig vindt. Een harde discussie kan nuttig zijn en maakt jouw mening duidelijk..

Luister goed naar elkaar

Bij een discussie moet je vooral goed naar elkaar luisteren. Zo kun je samen op zoek gaan naar een oplossing. Dat kost moeite, maar is wel belangrijk. Lukt dat niet? Probeer dan iemand anders die buiten de discussie staat om hulp te vragen. Die persoon kan er bijvoorbeeld van een afstandje naar kijken en jullie helpen om tot meer duidelijkheid te komen. Soms is het beter het gesprekonderwerp een tijdje uit de weg te gaan. Dit kan helpen om wat rust te creëren, waardoor jullie elkaar hopelijk wat beter begrijpen.

Laat weten als iemand te ver gaat

In ons land mag je altijd je mening geven en er felle discussies over voeren. Maar elkaar geweld aandoen, discrimineren, schelden, bedreigen of pesten, gaat te ver. Iemand ergens van beschuldigen kan bijvoorbeeld diegene als bedreigend ervaren. Als je daar last van hebt, mag dat ook gezegd worden. Dat is ook zo bij kinderen en jongeren. En zij mogen verwachten dat volwassenen hen beschermen.

Leer je kinderen ook dat als zij nare dingen naar hun hoofd krijgen, ze dat best mogen zeggen. Bijvoorbeeld: 'Je mag je mening hebben, maar je hoeft daarom nog niet zulke nare dingen te zeggen!'. En leer je kinderen sorry te zeggen als ze zelf te ver zijn gegaan.

De meerderheid beslist

Felle discussies hoeven niet te betekenen dat er niets gebeurt. Als de meerderheid of degenen die beslissingen in het land maken vinden dat er actie moet komen, dan komt die actie er. En als zij vinden dat er niets moet gebeuren, dan gebeurt er niets. Voor de ene groep is dat fijn, de andere groep baalt daar misschien van. Maar zo werkt dat in ons democratische land. En zo werkt het ook in het gezin. Het beste is natuurlijk een oplossing te vinden waar iedereen tevreden mee is. Maar soms lukt dat nu eenmaal niet.