PINQ-crisis

Doelgroep

De doelgroep bestaat uit meisjes in de leeftijd van 12 t/m 18 jaar die vanwege een crisissituatie, waarbij (vermoedelijke) 'loverboypraktijken' een grote rol spelen, niet meer in de thuissituatie kunnen verblijven..

Bij deze meisjes is sprake van sekse-specifieke problematiek in combinatie met een crisis in de thuissituatie, waardoor haar veiligheid niet langer gewaarborgd is en een tijdelijke opname op de crisisopvang met daarbij behorende intensieve (gezins-)begeleiding noodzakelijk is.

Doel

Hoofddoel is dat de situatie van het meisje vanuit een beschermde en veilige omgeving in kaart wordt gebracht, dat wordt nagegaan of er sprake is van mensenhandel, en er een advies wordt gegeven welke vervolghulp nodig is om haar situatie te verbeteren.

Aanpak

De aanpak van PINQ–crisis verloopt in 4 tot 8 weken in de volgende fasen:

1. plaatsing en onderzoek
2. analyse en advies
3. (optioneel) verlenging
4. afsluiting

Het meisje komt tot rust in een veilige en warme omgeving waarin (medische) zorg en veel structuur geboden wordt. Aan de hand van diverse middelen worden onderwerpen zoals levensverhaal, sociaal netwerk, zelfbeeld en seksuele ontwikkeling besproken. De ouders worden in wekelijkse gesprekken intensief bij de hulp betrokken. Daarnaast neemt het meisje, samen met de andere meisjes die bij de crisisopvang verblijven, deel aan groepsbesprekingen over thema's zoals grenzen aangeven en handhaven, loverboys, seksuele voorlichting, sociale media en middelengebruik. De meisjes doen hierdoor relevante  kennis op en leren van elkaar.

Over de situatie waarin het meisje verkeert wordt informatie verzameld en geanalyseerd. Door intensief samen te werken met het meisje en haar ouders wordt er een situatie gecreëerd waarin behandeling na afronding van PINQ-crisis mogelijk is. Er wordt - indien nodig - een plan opgesteld voor vervolghulp.

Wanneer er te weinig grip op de situatie van het meisje komt en zij zich niet openstelt voor verandering van haar onveilige situatie, is de kans groot dat zij zich onttrekt aan de hulp of dat zij door anderen daaraan wordt onttrokken. In deze situatie wordt de Gecertificeerde Instelling gevraagd om via een plaatsingsverzoek aan de Kinderrechter het meisje in het programma PINQ-gesloten (gesloten jeugdzorg) te laten opnemen.

Onderbouwing

PINQ-crisis biedt crisisopvang en advies voor vervolghulp aan meisjes die (vermoedelijk) slachtoffer zijn van mensenhandel; zij hebben complexe problematiek. Bij hen is sprake van bovenliggende problematiek (slachtoffer zijn van loverboypraktijken) en onderliggende problematiek (gezinsproblemen, traumaklachten en hechtingsproblemen). Door directe, in tijd afgebakende, intensieve en gestructureerde crisisinterventie met een trauma sensitieve aanpak wordt verergering van de situatie voorkomen en kan er een advies gegeven worden hoe er gewerkt kan worden aan een gezond toekomstperspectief. Er is veel aandacht voor het creëren van een veilig en warm leefklimaat met duidelijke structuur en regels, waarin meisjes tot rust kunnen komen en nieuwe hechtingsrelaties kunnen opdoen. De hulpverleners zijn onder meer getraind in traumasensitief opvoeden. Daarnaast krijgen de meisjes door individuele gesprekken en een groepsprogramma inzicht in hun situatie, wat hun motivatie voor verandering vergroot. De ouders worden intensief betrokken bij de hulp en tevens is er aandacht voor steun vanuit het sociale netwerk van het meisje en haar ouders.

Onderzoek 

Er is alleen intern onderzoek verricht. In 2015 en 2016 is de hulp beëindigd aan 24 meisjes die deelnamen aan het programma van PINQ-crisis. Meisjes worden meestal vanwege ernstige zorgen van ouders en/of samenleving/politie aangemeld. Deze meisjes hebben allemaal risicovolle relaties met vriendjes waarbij mishandeling en (groeps)verkrachting vaak een rol spelen, maar van mensenhandel is niet altijd sprake. In de praktijk blijkt aan het einde van PINQ-crisis ongeveer de helft daadwerkelijk slachtoffer van mensenhandel of er zijn zeer sterke aanwijzingen voor.
In 2015 duurde de hulp van PINQ-crisis gemiddeld 6 maanden en in 2016 ruim 4 maanden. De meeste meisjes verblijven korter dan 3 maanden maar enkelen aanzienlijk langer, meestal vanwege stagnerende toegankelijkheid van vervolghulp. De meisjes waarderen PINQ-crisis met een 8,5. Daarnaast is in voorjaar 2016 het leefklimaat op de crisisopvang geëvalueerd en vergeleken met die van twee jaren ervoor, en met de normgroep (gemiddelde leefgroep in Nederland). In 2016 waren de meisjes duidelijk positiever dan die in 2015 en 2014, en ook positiever dan de normgroep. Dit onderzoek is gedaan met de Leefklimaat Vragenlijst (Van der Helm, Stams & Van der Laan, 2011).