Annes opvoedheld: de buurtgroep

Wie is jouw opvoedheld?

'Mijn opvoedheld is eigenlijk een hele groep: de vier gezinnen in onze buurt met wie we nauw contact hebben. Deze buren wonen rechts van ons, links van ons en recht tegenover ons. We vormen een hechte gemeenschap en ondersteunen elkaar op allerlei manieren in de opvoeding van onze kinderen.'

Hoe is deze groep ontstaan?

'In de zomer komen er veel mensen buiten in het speeltuintje tegenover ons huis. We raakten steeds meer met elkaar in gesprek en merkten dat we een beetje dezelfde ideeën hebben over opvoeden. We hebben toen besloten om een soort 'village' op te richten met een appgroep waarin we leuke activiteiten delen om met elkaar te doen, zoals het samen vieren van Sint Maarten, Sinterklaas, Pasen et cetera. Intussen hebben we een tweede appgroep om nieuwe bewoners in de buurt te vertellen over dit initiatief en wordt onze groep steeds groter.'

Wat maakt deze groep zo bijzonder als opvoedheld?

'Wat deze groep zo bijzonder maakt, is dat we echt voor elkaar klaarstaan. De kinderen lopen bij elkaar in en uit, spelen samen in de tuin of voor het huis in de speeltuin. Maar het gaat verder dan alleen spelen; we letten ook op elkaars kinderen en geven elkaar advies als daar behoefte aan is. Het voelt soms echt alsof we elkaars kinderen samen opvoeden. Als een van de ouders even weg is, dan nemen anderen automatisch de verantwoordelijkheid. Het is heel fijn om te weten dat we elkaar altijd kunnen vertrouwen en steunen.'

Wat heeft deze groep voor jou betekend?

'Voor mij persoonlijk heeft het een groot verschil gemaakt in de manier waarop ik het ouderschap ervaar. Het voelt alsof ik er niet alleen voor sta, en samen opvoeden is gewoon veel leuker. Tijdens vakanties merk je hoezeer je die gemeenschap mist, omdat alles zoveel makkelijker en gezelliger is als iedereen thuis is. We delen dezelfde normen en waarden en dat maakt het opvoeden veel soepeler. Als ik zie hoe de kinderen samen buitenspelen en van elkaar leren, dan voelt dat echt als een verrijking.'

Wat zou je tegen deze groep willen zeggen als je de kans had?

'Eigenlijk zeggen we al vaak tegen elkaar hoe fijn het is dat we dit samen doen. Als er mensen bij ons op bezoek komen, zoals laatst mijn tante uit Australië, dan valt het hen altijd op hoe goed we het voor elkaar hebben. Iedereen merkt dat er hier iets bijzonders is: de kinderen spelen samen in de speeltuin, lopen in en uit elkaars huizen, en het is gewoon altijd gezellig. De feedback die we krijgen, bevestigt wat we zelf ook voelen: we hebben echt een fijne gemeenschap gecreëerd. Ik zou zeggen dat ik heel dankbaar ben voor wat we samen hebben opgebouwd.'

Heb je nog tips voor andere ouders?

'Mijn advies is om gewoon een praatje te maken met de mensen in je buurt. Vaak zitten ouders in dezelfde fase en hebben ze dezelfde vragen en uitdagingen. Een gesprek kan dan veel betekenen. Je hoeft niet meteen een groot initiatief te starten, maar gewoon naar buiten gaan met je kind en een praatje maken kan al een groot verschil maken. Vaak merk je dan dat er veel meer mensen zijn die hetzelfde meemaken als jij.'