Een beschuldiging van seksueel kindermisbruik bij een complexe scheiding is op zichzelf al schadelijk voor het kind, ongeacht of het waar is. Dat stelt Anne Smit in haar proefschrift, waarop zij op 16 mei promoveerde aan de Vrije Universiteit Amsterdam.
Rechters zeggen dat het regelmatig voorkomt dat een moeder tijdens of na een moeizame scheiding de vader beschuldigt van seksueel kindermisbruik. Meestal vermoedt de rechter dat de beschuldiging ongegrond is. Slechts een klein deel wordt bewezen. Vaak is en blijft het onduidelijk of er misbruik heeft plaatsgevonden.
Rechters weten niet precies hoe zij de beschuldiging kunnen wegen en raadplegen vaak de Raad voor de Kinderbescherming. In bijna alle gevallen volgen rechters het advies van de raad op.
Rechters en advocaten vinden de beschuldiging zelf bijna even schadelijke als het risico op misbruik. Kinderen krijgen het gevoel dat ze moeten kiezen voor een van hun ouders en de relatie tussen het kind en de vader kan verslechteren als er weinig contact is. Ook kan het slecht zijn voor de ontwikkeling van het kind wanneer het opgroeit met een negatief beeld van de vader.
Brigit Rijbroek, medewerker bij het Nederlands Jeugdinstituut: 'Dit proefschrift raakt een belangrijk thema. Hoewel beschuldiging van seksueel kindermisbruik bij een echtscheiding relatief weinig voorkomt, is het gevolg ervan groot. Het is zeer schadelijk voor het kind, de ouder en de gezinsdynamiek. Dit proefschrift belicht voornamelijk de juridische kant, maar om de schade voor het gezin te beperken of te voorkomen is een breder gesprek nodig. Een gesprek waarin ervaringsdeskundigen, zorgverleners en juridisch betrokkenen samen zoeken naar passende ondersteuning voor deze gezinnen.'
Bron: Vrije Universiteit Amsterdam; Nederlands Jeugdinstituut